Seul’de bir Türk

Bu yazıyı Güney Kore’nin başkenti Seul’deki otel odasından yazıyorum. Dünyanın en büyük LCD panel üreticilerinden biri olan LG’nin düzenlediği fabrika gezisi amacıyla burada bulunuyorum. Daha önce Bangkok’ta (Tayland) bulunduğum için az çok bu topraklar hakkında fikrim var.

Uzakdoğu insanları biraz biz Türkler’e benziyor. En azından hareketli olmaları, sürekli bir aksiyon durumunda bulunmaları yönünden böyle. Ayrıca aşırı acılı yemekleri bizim Doğu ve GüneyDoğu bölgelerimize çok benziyor (benim gibi acı sevmiyorsanız işiniz zor).

Güney Kore’nin başkenti olan Seul’un nüfusu 10 milyon. Şehir hem Güney-Kuzey Kore savaşları yüzünden hem de bir dönem iktidarda olan hükümetler tarafından yokedilmiş. Şu an restorasyon ile bazı yapılar kurtarılmaya çalışılsa da şehirde geleneksel yapıları görmek o kadar kolay değil. İklim olarak Türkiye’ye benzeyen Seul’de dört mevsim yaşanıyor.

Kore bize göre ucuz bir ülke değil. Ülkenin nüfusu 50 milyon ve kişi başına düşen yıllık gelir 15-16 bin dolar civarında (Türkiye’de bu rakam 8-9 bin dolar). Birçok ürün Türkiye’dekinden daha pahalı. Bu arada para birimleri bizim bol sıfırlı dönemi hatırlatıyor. Won isimli birimi kullanan ülkede 10 binlik banknotlar var. Bir dolar 1050 Won ve 100 dolar bozdursanız 105 bin Won’unuz oluyor. Birden zengin oluyorsunuz yani :).

Ülkenin en önemli gelir kaynaklarından biri elektronik diğeri ise otomobil. Samsung ve LG Güney Kore’nin en önemli iki markası. Hyundai ve Kia ise otomobilde en önemli markalar. Sokaktaki otomobillerin büyük bir çoğunluğu  Hyundai ve Kia marka.

Güzel ve sakin bir şehir Seul. İnsanlar birbirine saygılı ve 10 milyonluk nüfusa rağmen çok fazla trafik yok. Eğitim düzeyleri yüksek olan ülkede insanlar size çok nazik davranıyor. Ülkede turist olduğunuz her halinizden (malum çekik gözlü değiliz) belli olduğu halde bizdeki gibi dönüp dönüp bakmıyorlar.

Telefon sistemi bizden farklı olan ülkede 3G’li bir telefonunuz yoksa görüşme yapmanız mümkün değil. Turkcell’de arama yapmanın dakikasının 8 TL olduğunu söylesem aslında gerek de yok :).

Güney Kore sıcak kanlı insanları (ki genelde Uzakdoğu’lular biraz mesafeli olur) gelişmiş altyapıları, saygılı davranışları ile yaşanılacak bir ülke. Çok fazla Türk bulunmayan ülkede ticari olarak da farklı fırsatlar var.

Ancak yukarıda da bahsettiğim gibi şehirde tarihi mekan sayısı fazla değil. Her yer inşaat halinde ve genelde çok büyük binalar ve işyerleri (İstanbul’daki Maslak gibi) bulunuyor. Bu bakımdan tarihi mekanlar için belki farklı şehirlere gitmek gerekiyor.

Son olarak ülkede önümüzdeki aylarda G20 topluluğunun konferansının düzenleneceğini belirteyim. Bu yüzden belli caddelerde G20 üyesi ülkelerin bayrakları asılı. Bunlar arasında Türk bayrağı da bulunuyor.

LG’nin fabrikası
LG’nin biri LCD panel üretimi yapan diğeri ise elektronik cihaz üreten iki ayrı fabrikasını ziyarete gittik. LG’nin LG Display isimli fabrikası (Paju kentinde kurulmuş ve 17 bin kişi çalışıyor) dünyanın en büyük LCD panel üretim merkezlerinden biri. Aslında kendisi üretim yapmayan birçok marka LG’nin bu fabrikasından panel alıyor. Panel fabrikasında birçok ilginç ürün de gördük. Bunlar arasında OLED TV’ler vardı ki önümüzdeki yıllarda bu ürünleri çok daha sık göreceğiz gibime geliyor.

Güney Kore ile ilgili bazı anekdotlar:
-Asansörlerde 4 numarası yerine F (Four) yazıyor. Sebebi ise 4’ün onların dilinde okunuşunun ‘ölüm’ kelimesi ile aynı oluşu.
-Seul’de her tarafta yüksek katlı siteler ve büyük binalar var
-Seul’de tarihi eser sayısı yok denecek kadar az. Zamanında bütün tarihi eserler yıkılmış
-Trafikteki otomobillerin yüzde 70’i Hyundai. Geri kalanı Kia ve Daewoo. Çok çok az sayıdaki araç ise diğer markalardan oluşuyor.
-Güney Kore’nin otomotivde Hyundai ve Kia, elektronikte ise Samsung ve LG markaları var. Her biri dünya çapında olan markalar ülke ekonomisinin itici gücü
-İnsanları cana yakın ve yardımsever. Türklere has bir yardımseverlikleri var. Ayrıca Türkleri de seviyorlar (Zamanında asker gönderdiğimiz için)
-Ucuz bir ülke değil. Gelirleri bizden yüksek olduğu için hayat bizim standartlarımıza göre biraz pahalı.
-G20 konferansının ikincisi Kasım ayında Seul’de düzenlenecek.
-Şehrin her yerinde kiraz ağacı bulunuyor. Ama bunlar mevye veren kiraz ağaçlarından değil. Beyaz çiçekler veren bu süs ağaçları şehrin dört bir yanına dağılmış. Güzel görünüyor ama bence kiraz da verseler fena olmaz 🙂

Uzun lafın kısası 10 saatlik yolculukla ulaşılan Seul güzel bir şehir. Bize benzeyen insanların yaşadığı ülkeye yolunuz düşerse bu yazdıklarım size yol göstersin.